Νίκος Ξυδάκης : Θέλουμε μικρομεσαίες επιχειρήσεις;

Το άρθρο του Ν.Ξυδάκη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ έρχεται σε συνέχεια πάμπολλων τέτοιων για την "συμπαθή" τάξη των μικρομεσαίων.
Όλα καλλά, όμως:

1. Ας μήν μιλάμε για ΜΜΕ αλλά για "μικρομάγαζα". Ο μαγαζάτωρας δέν είναι επιχειρηματίας αν δέν μπορεί να αναπτυχθεί και να πάψει να χαρακτηρίζεται μικρός ή μεσαίος.
2. Το "μαγαζί", είτε μιλάμε για κατάστημα λιανικής, εστιατόριο, πρατήριο καυσίμων, οδοντογιατρό, ελεύθερο μηχανικό, κλπ., χαρακτηρίζεται απο (α) χαμηλή παραγωγικότητα, (β) χαμηλή επένδυση σε τεχνολογία, και (γ) στόχο -λόγο ύπαρξης-  "να βγεί το μεροκάμματο", τέτοιο που ο μαγαζάτωρας να ζεί την οικογένεια καλλά, να έχει την απαραίτητη Merc, εξοχικό, πλωτό και διακοπές στο Bali.
3. Επίσης, χαρακτηρίζεται απο υψηλό δείκτη (α) φοροαποφυγής/φοροδιαφυγής, (β) ασυνέπειας απόδοσης ασφ.εισφορών, ΦΠΑ, κλπ.
4. Το 2010 η χώρα μας "απολάμβανε" το υψηλώτερο, στις χώρες του ΟΟΣΑ, περιθώρειο μικτού κέρδους στο χοντρικό και στο λιανικό εμπόριο

Το 2010 το 55% της απασχόλησης ήταν σε μαγαζάκια μέχρι 10 εργαζομένων και ένα 28% ήταν αυτοαπασχολούμενοι: άν υπολογίσουμε και το Δημόσιο, τί μένει στον πραγματικό επιχειρηματικό τομέα; 

Το όλο σύστημα κινήτρων/αντικινήτρων που διατηρεί "εν ζωή" μαγαζιά που θα έπρεπε απο χρόνια να μήν υπάρχουν πρέπει να καταργηθεί. Ο αείμνηστος Ξ.Ζολώτας μίλησε για "υπερ-επαγγελματισμό", τουλάχιστον το 1990!